Skarby

Też mam mały skarb w domu. Nie jest to pamiątka po rodzinie, a po pewnej kobiecie, która wynajmowała pokój mojej mamie, gdy ta przyjechała w wieku lat dwudziestu do pracy jako krawcowa w Vistuli w Krakowie. Kiedy ta pani zmarła, moja mama wynajmowała w dalszym ciągu to mieszkanie przy ulicy Szewskiej przez wiele lat. Wychowywałam się więc na Starym Mieście w Krakowie tuż przy Rynku Głównym. Mieszkaliśmy tam jeszcze w czasie moich studiów.
A wracając do skarbów. Ta pani czytała w kilku językach. Zostały po niej książki po angielsku i niemiecku np. Dickens (niebieska pozłacana seria). Tylko 2 są w języku polskim. M.in. najstarsza z 1893 roku A. Mickiewicza.